یکی از خاطرات جالب درباره آیت‌الله العظمی خویی، به تواضع و احترام ایشان نسبت به علم و شاگردانشان برمی‌گردد. مرحوم آیت‌الله سید عباس کاشانی، یکی از شاگردان برجسته ایشان، نقل می‌کند:
خاطره: روزی یکی از شاگردان آیت‌الله خویی در درس اشکالی مطرح کرد که بسیار دقیق و عمیق بود. ایشان بعد از شنیدن اشکال، لحظاتی تأمل کردند و سپس گفتند: «من در این لحظه پاسخی برای این اشکال ندارم. اجازه بدهید فکر کنم و در جلسه بعد پاسخ بدهم.»
این رفتار نه تنها باعث تقویت اعتماد شاگردان به استاد شد، بلکه نشان‌دهنده تواضع علمی ایشان بود. در جلسه بعد، آیت‌الله خویی با توضیحات مفصل و دقیق به اشکال پاسخ دادند و از شاگرد تشکر کردند که چنین سوال ارزشمندی را مطرح کرده بود.
منبع: این خاطره در کتاب «زندگی‌نامه و خاطرات آیت‌الله العظمی خویی» نوشته محمدرضا شریفی آمده است.
بیشتر بخوانید:مبانی اجتهادی آیت‌الله العظمی سید ابوالقاسم خویی (ره)
ثبت دیدگاه